„ASERTYWNOŚĆ to pomysł na to, jak wykorzystać w pełni swoje prawa, ale tylko do granicy, za którą rozciągają się prawa innych osób.
Prawo do bycia sobą jest najważniejszym indywidualnym prawem człowieka. Oznacza to, że mogę dysponować swoim czasem, energią i dobrami materialnymi oraz układać sprawy osobiste wg własnej woli i zgodnie z własnym interesem — tak jak go pojmuję”. [1]
Mam prawo wyrażać siebie – swoje uczucia, opinie, postawy i potrzeby, o ile czynię to w sposób nienaruszający praw innych osób. Często o drugiej części tego zdania zapominamy. Uczę się sama asertywności i zachęcam do uczenia innych, a zaczęłam od własnych dzieci.
Jak się nauczyć asertywności? Małymi kroczkami.
- Miej swoją wizję, swój cel i swój plan.
- Każde „nie” dla kogoś lub czegoś oznacza „tak” dla kogoś lub czegoś innego.
- Kulturalnie odmawiaj. Argumentuj.
- Ćwicz asertywność w bezpiecznych warunkach. Nie od razu na szefie.
- Nie tłumacz się, nie przepraszaj, nie usprawiedliwiaj się.
- Nie oczekuj, że inne osoby będą asertywne.
„BEZ ASERTYWNOŚCI, NIE MA EFEKTYWNOŚCI!„
Maria Król- Fijewskiej „Stanowczo, łagodnie, bez lęku”.
